நேர்காணல்: 82 வயதான தமிழ்நாட்டை சேர்ந்த ஸ்தபதி நடராஜ பிள்ளை அய்யா

வெளிப்புறச் சுவர்களில் பயன்படுத்தும் போது, மண் பூச்சுகள் எவ்வாறு பருவநிலையை  வென்று  செயலாற்றுகிறது?

மண் பூச்சுகள் வெளிப்புற சுவர்களில்  பயன்படுத்தப்பட்ட ஒன்று தான். மண்ணை நிலைப்படுத்தும் தன்மை சுண்ணாம்பிற்கு இருந்தாலும், அது எல்லா வீடுகளிலும் பயன்படுத்தப்படவில்லை. அதே போன்ற நிலைப்படுத்தும் தன்மை இயற்கை இடுபொருட்களை மண்ணுடன் சேர்க்கும் போதும் கிடைக்கும்  என்றே நம் முன்னோர்கள் நம்பினர். அதை நிருபித்தும் உள்ளனர். அல்லது, மண் பூச்சின் மேல் சில முறை வெள்ளை அடித்தாலும் கூட போதுமானது

வெள்ளையடித்தலின் முக்கியத்துவம் என்ன?

வெள்ளையடித்தல் எனப்படுவது சுண்ணாம்புப் பாலை மெல்லிய அடுக்காக சுவரின் மேல் பூசுவது. இதனை, பூசப்பட்ட சுவரின் மீது கூடுதல்  நீர்ப்புகா தன்மைக்காக, கடைசி அடுக்காகவும்  பயன்படுத்துவது உண்டு. முற்காலத்தில், திருவிழாக்களின் போது அல்லது பொங்கல் பண்டிகையின் போது, ஒவ்வொரு வருடமும் மீண்டும் சுவர்களை வெள்ளையடிப்பர்‌. இப்படி அச்சுவர்களை நீர்ப்புகா வண்ணம் பாதுகாத்தனர்.

கட்டிடத்தின் பிற இடங்களில் நீர்புகாத் தன்மையை எவ்வாறு அடையமுடிந்தது?

நீரின் தாக்கத்திற்கு உட்படுத்தப்பட்ட எல்லா பரப்புகளுக்கும் இதே சூத்திரம் தான். அது, தரைப்பரப்பு, மொட்டைமாடி, முற்றம், சுவர்கள் அல்லது தட்டைக் கூரை எதுவாக இருந்தாலும் சரி! முதலில் சுண்ணாம்பு மணற் பூச்சு இரண்டடுக்கும், அதன் மீது வெள்ளையடித்தலும். அப்பரப்புகளின் நீர்ப்புகாத் தன்மை,  மீண்டும் வெள்ளையடிக்கக்  கூடிக்கொண்டே போகும். இதனால், கடினமானப் பருவநிலையைக் கூட கட்டிடங்கள் தாங்கி நிற்கும்

நவீன கட்டுமானங்களுக்கிடையே பாரம்பரிய இயற்கை கட்டுமானங்களை  எவ்வாறு பார்க்கிறீர்கள்?

இப்பகுதியில் இன்றளவும் நிற்கின்ற சில 50, 60 வருட பழமையான வீடுகளின் கட்டுமானப் பணியில் நானும் பங்களித்திருக்கிறேன். நூற்றாண்டுகள் தாண்டி இன்றும் வலுவாய் நிற்கும் சில வீடுகளும் உள்ளன. அதே சமயம், சரியானப் பராமரிப்பு இல்லாமல், அவ்வீடுகளை இடித்து, அவ்விடத்தில் நவீன வீடுகள் கட்டுவோரும்  உண்டு. காலத்தை வென்று சாட்சியாய் நிற்கும் இந்த இயற்கை வீடுகள்  இன்னும் நீண்ட  காலத்திற்கும் மனிதனோடு கூட வருவன. அதற்கு தேவையானதெல்லாம் நிதானமும் பராமரிப்பும்

இறுதியாக, கோவில் கட்டிடக்கலையில் நவீன மயமாக்கலின் தாக்கம் என்ன?

நவீன மயமாக்கலின் தாக்கம் கோவில் கட்டிடக்கலையிலும்  உள்ளது. முற்காலத்தில், உள்ளே மரக் கட்டமைப்பு அமைத்து, மண் மற்றும் சுண்ணாம்பு கொண்டுச் சிற்பங்களை வடித்தனர். பிற்காலத்தில், செங்கல் துண்டுகளும் கூட வடிவம் கொடுக்க பயன்பட்டது‌. கட்டுமானத்திற்குச் செய்வதைப் போன்றே, சுண்ணாம்பு மணற் கலவை இதற்கும் தகுந்த முறையில் தயாரிக்கப்பட்டது. ஆனால், இவற்றிற்கெல்லாம் மிகுந்த உழைப்பும் பொறுமையும் தேவையாக இருந்தது. கடவுள் தங்குமிடமான  இச்சிற்பங்கள் இப்படிப் புனிதமானது‌. இப்போது, நவீன மயமாக்கலின் தாக்கத்தால், இதே சிற்பங்கள் செங்கல், சிமெண்ட் மற்றும் கம்பிகளைக் கொண்டு வடிவமைக்கப்படுகிறது. மேலும், கல், செங்கல் மற்றும் சுண்ணாம்பு கொண்டு எழுப்பட்ட கோவில் கோபுரங்கள் இன்று, செங்கல் சிமெண்ட் கொண்டு எழுப்பபடுகிறது.

இதன்மூலம், நாம் தெரிந்து கொள்வதென்னவென்றால், தற்காலத் தலைமுறையினர்,  இயற்கை கொடுத்தவற்றைக் காட்டிலும், மனிதனால் உருவாக்கப்பட்டவற்றையே மேன்மையாகக் கருதுகின்றனர். காலம் இவற்றிற்குப் பதிலளிக்கும்! மனிதனை உணர செய்யும்!!